Jump to content

Unio Europaea

Nexus recensere
Haec pagina est honorata.
E Vicipaedia
Wikidata Unio Europaea
Res apud Vicidata repertae:
Unio Europaea: vexillum
Unio Europaea: vexillum
Terra continens: Europa
Territoria finitima: Russia, Norvegia, Ruthenia Alba, Helvetia, Civitas Vaticana, Res publica Sancti Marini, Ucraina, Moldavia, Macedonia Septentrionalis, Albania, Turcia, Brasilia, Surinamia, Monoecus, Lichtenstenum, Marocum, Bosnia et Herzegovina, Mons Niger, Andorra, Serbia
Locus: 50°7′1″N 9°14′52″E
Caput: Bruxellae
See More

Gestio

Consilium: Parlamentum Europaeum, Consilium Unionis Europaeae
Iudicium: Curia Unionis Europaeae
Situs interretialis

Populus

Numerus: 447 706 209
Sermo publicus: Anglice, Francogallice, Nederlandice, lingua Danica, lingua Estonica, lingua Finnica, lingua Theodisca, lingua Graeca, lingua Hungarica, lingua Hibernica, Italiane, lingua Lithuanica, lingua Polonica, lingua Lusitana, lingua Hispanica, lingua Suecica, lingua Bulgarica, lingua Slovena, lingua Slovaca, lingua Dacoromanica, lingua Lettonica, lingua Melitensis, lingua Croatica, lingua Bohemica
Zona horaria: UTC, Western European Summer Time, UTC+1, UTC+2, UTC+2, Eastern European Summer Time
Moneta: euro

Commemoratio

Paean: Hymnus Europae
Praeceptum: In varietate unitas

Sigla

Dominium interretiale: .eu
Praefixum telephonicum: no value

Confoederatio Europaea[1] est consociatio plurimarum Europae civitatum sui iuris, quae in rebus civilibus, oeconomicis, et iudicialibus de democratia et iuribus humanis ad bellum prohibendum collaborant, sed ex Consilio Europae distingui debet, quamquam omnis Confoederationis Europaeae civitas socius Consilii Europae est. Sedem Bruxellis, Argentorati, et Luxemburgi habet. Incolarum circiter 450 milliones sunt. Linguarum publicarum confoederationis viginti quattuor numerantur.

Historia

[recensere | fontem recensere]

Europa post secundum bellum mundanum prostrata et diruta iacebat. Erant tamen, qui reconciliationem inter civitates Europaeas instituere vellent, ut bella nova prohiberentur. Inter quos Robertus Schuman, minister a rebus exteris Francicus, communem carbonis et chalybis administrationem proposuit, quae opes nempe ad bellum gerendum necessariae sunt. Anno 1951 sex civitates—Belgica, Francia, Italia, Luxemburgum, Nederlandia, Germania Occidentalis—Lutetiae Communitatem Europaeam carbonis chalybisque creaverunt.

Anno 1957 ab iisdem civitatibus Foederibus Romae ictis pangendis Communitas oeconomica Europaea (CEE) et Communitas Europaea energiae atomicae (CEEA sive Euratom) institutae sunt. Natus est communis mercatus Europaeus, ut appellabatur, quo liber commeatus mercium, operas navandi, capitalis et hominum effici posset.

Anno 1960 Consociatio Europaea liberi commercii (Anglice EFTA, Francogallice AELE) creata est, qua civitates Europaeae, quae extra communitatem oeconomicam erant, in rebus oeconomicis aggregarentur. Anno 1968 unio telonaria? instituta est: intra communitatem oeconomicam Europaeam omnia vectigalia sublatae sunt. Anno 1979 Parlamentum Europaeum primum directe a civibus electum est. Praeterea Systema monetarium Europaeum (SME) institutum est, quo commutatio monetarum sive pretium nummorum in Europa stabile factum est. Anno 1986 Actus unicus Europaeus (Anglice SEA, Francogallice AUE, Theodisce EEA) ictus est. Quo progressus usque ad mercatum unicum, qui die 1 Ianuarii anno 1993 efficeretur, definiti sunt.

Post excidium veli ferrei anno 1989 amplificatio ad orientem confoederationis fuit potis. (Murus Berolinensis).

Cum velum ferreum anno 1989 ccidisset, spes maioris Europae liberae crevit; die 3 Octobris anno 1990 duae Germaniae civitates iterum coniunctae sunt; dictatura communistica superata civitates Europae mediae et orientalis democratiam introduxerunt.

Anno 1992 Foedere Traiecti Mosae icto ex Communitate Oeconomica Europaea Communitas Europaea facta et tecto communi trium communitatum Confoederatio Europaea creata est, cui non solum in rebus oeconomicis, sed etiam in multis aliis rebus politicis auctoritas competit (inter graviora sunt Unio monetaria ac oeconomica Europaea et moneta communis, cooperatio securitati fovendae, nova consilia communia sicut rerum externarum et communis securitatis, civitas Europaea).

Anno 1997 Foedere Amstelodami icto instituta Confoederationis Europaeae novis necessitatibus accommodata sunt.

Anno 1999 moneta communis nomine Euro ab undecim civitatibus Confoederationis Europaeae sancta est (usque ad annum 2013 aliae quattuor sequentur). Initio non erant nummi vel chartae argentariae, sed tantum in negotiis nummis carentibus adhibebatur.

Anno 2001 Foedere Nicaeensi rationes definitiae sunt, quibus sociae futurae accipiendae et quomodo institutiones mutandae essent. Praeterea de securitate corroboranda, de defensione communi ac de iuridica cooperatione in re poenali actum est.

Anno 2002, nummi et chartae argentariae euronis introductae sunt.

Die 13 Decembris anno 2007 Foedus Olisiponense ictum est (die 1 Decembris anno 2009 ratum est), quod foedus de Confoederatione Europaea (antea Foedus Traiecti Mosae dictum) et foedus communitati Europaeae condendae renovavit. Praeterea foedus Euratom commutatum est. Gravissimas res constitutionis anno 2004 conscriptae, postea autem a civibus Franciae et Nederlandiae plebiscito reiectae hoc foedere amplectuntur.

Die 12 Octobris 2012, Confoederatio Europaea Praemio Nobeliano Pacis laureata est.

Geographia

[recensere | fontem recensere]
Ad clima confoederationis litora 65 993 chiliometrorum plurimum pertinent: litus in Cypro.
Rupes Alba in Alpibus sita est summus confoederationis mons.

Sociae civitates Confoederatio Europaeae aream 4 234 564 chiliometrorum quadratorum amplectuntur. Summus confoederationis mons est Rupes Alba altitudinis 4810 metrorum in Alpibus sita. Locus maxime depressus est Zuidplaspolder in Nederlandia 7 metra sub maris aequore situs. Litora 65 993 chiliometrorum ad regiones, clima, res oeconomicas maxime pertinent.

Una cum externis Franciae praefecturis et territoriis, quae extra continentem Europaeam collocata sunt, sed ad Confoederationem Europaeam pertinent, Confoederatio Europaea plurima climatum genera comprehendit, a climate polari (in Europa septentrionali) usque ad clima tropicale (Guiana Francica), qua re medium meteorologicum totius confoederationis inane est. Maxima incolarum pars in regionibus climatis oceanici sive temperati (Europa Septentrio-Occidentalis et Media), mediterranei (Europa Meridiana) vel continentalis, calidis aestatibus tamen, (Balcania septentrionalis et Europa Media habitat.

Maxima incolarum Confoederationis Europaeae pars in urbibus vivit (circiter 75 %numerus crescit, ut coniciatur anno 2020 circiter 90 centesimae incolarum in sive prope urbes victuros esse). Urbes per totam confoederationem diffusae sunt, quamvis magnus numerus earum in et circa civitates Benelux sitae sint.

Civitates ad confoerationem pertinentes

[recensere | fontem recensere]

Sociae conditores

[recensere | fontem recensere]

Origo hodiernae Confoederationis Europaeae fuerunt communitates Europaeae annis 1951 et 1957 conditae (Communitas Europaea carbonis chalybisque, Communitas oeconomica Europaea et Communitas Europaea energiae atomicae). Sociae erant civitates Belgica, Francia, Italia, Luxemburgum, Nederlandia et Res publica foederata Germaniae.

Incrementum

[recensere | fontem recensere]
Evolutio Confoederationis Europaeae 1952–2020

ConfoederatioEuropaea, a sex civitatibus condita, usque ad hunc diem in communitatem viginti septem civitatum crevit. Civitates, quae sociae factae sunt, partem maiestatis suar relinquere debebant, ut in confoederationem acciperentur.[2]

Civitas Confoederationem Europaeam intratura Criteriis Hafniensibus, quae anno 1993 Hafniae constituta sunt, respondere debet. Democratiam stabilem, quae iura humana, legesque tutetur, requirit; praeterea, ut oeconomia mercatus liberi contentioni oeconomicae in Confoederatione Europaea par sit et regulae muniaque communitatis, legibus Confoederationis Europaeae inclusis, observentur. Num civitas criteriis respondeat, Consilium Europaeum decernit.[3]

Die 1 Maii 2004 Confoederatio Europaea maxime amplificata est, cum Estonia, Lettonia, Lituania, Polonia, Cechia, Slovacia, Slovenia, Hungaria, atque Graeca Cypri pars et Melitta ad confoederationem adiunctae essent. Hoc modo pristinus limes inter civitates occidentales orientalesque demum superatus est.

Croatia die 1 Iulii anno 2013 civitas socia vicesima septima facta est suffragio civium suorum de societate die 22 Ianuarii anno 2012 in favorem reddito.

Sunt octo civitates candidatae: Albania, Bosnia et Herzegovina, Macedonia Septentrionalis, Moldavia, Mons Niger, Serbia, Turcia, Ucraina. Aliae (sicut Bosnia vel Kosovia) inter candidatas futuras numerantur.

Quattuor civitates, quae Consociationem Europaeam liberi commercii (EFTA) efficiunt (quae non sunt sociae Confoederationis Europaeae) partim normas confoederationis susceperunt: Islandia, Lichtenstenum, et Norvegia, quae ad communem mercatum pertinent (Spatium oeconomicum Europaeum), et Confoederatio Helvetica, quae multis foederibus bilateralibus cum Confoederatione Europaea coniuncta est. Parvae civitates Europaeae, Andorra, Monoecus, Sanctus Marinus, et Civitas Vaticana, eurone utuntur, aliisque modis cum confoederatione cooperantur.

Decessio

[recensere | fontem recensere]

Adhuc sola civitas socia, quae confoederationem reliquit, est Britanniarum Regnum (die 31 Ianuarii 2020 - vide paginam Brexitus). Nihilominus Groenlandia (provincia autonoma Daniae) anno 1985 etiam se recepit,[4] sicut collectivitas transmarina Francica Insulae Sancti Bartholomaei anno 2012.[5] Algerium quoque, quia pars Franciae et non eius colonia habitum erat, pars communitatum Europaearum fuerat et anno 1962, cum libertatem a Francia acceperit, ab illis communitatibus secessit.[6] In foedere Olisipone icto nunc regulae provisae sunt, quas oportet sequi, si civitas socia confoederationem relinquere desiderat.[7]

Civitates sociae

[recensere | fontem recensere]
FinniaSueciaEstoniaLettoniaLituaniaPoloniaSlovaciaHungariaRomaniaBulgariaGraeciaCyprusCechiaAustriaSloveniaItaliaMelitaLusitaniaHispaniaFranciaGermaniaLuxemburgumBelgicaNederlandiaDaniaHibernia
Tabula geographica civitatum sociarum Unionis Europaeae

Sequentes viginti septem civitates sunt sociae Confoederationis Europaeae:

Ins. Vex. Nomen Numerus
incolarum 		Area Accessio Caput
Vexillum Austriae Austria 9 104 772 83 855 1995-01-01 Vindobona
Vexillum Belgiae Belgica 11 697 557 30 528 Fundator Bruxellae
Vexillum Bulgariae Bulgaria 6 447 710 110 994 2007-01-01 Serdica
Vexillum Cechiae Cechia 10 873 553 78 866 2004-05-01 Praga
Vexillum Croatiae Croatia 3 871 833 56 594 2013-07-01 Zagrabia
Vexillum Cypri Cyprus 865 900 9 251 2004-05-01 Nicosia
Vexillum Daniae Dania 5 932 654 43 094 1973-01-01 Hafnia
Vexillum Estoniae Estonia 1 365 884 45 227 2004-05-01 Tallinna
Vexillum Finniae Finnia 5 559 521 338 424 1995-01-01 Helsingia
Vexillum Franciae Francia 68 042 591 674 843 Fundator Lutetia
Vexillum Germaniae Germania 83 358 845 357 021 Fundator Berolinum
Vexillum Graeciae Graecia 10 482 487 131 990 1981-01-01 Athenae
Vexillum Hiberniae Hibernia 5 281 600 70 273 1973-01-01 Eblana
Vexillum Hispaniae Hispania 48 345 883 504 030 1986-01-01 Matritum
Vexillum Hungariae Hungaria 9 604 980 93 030 2004-05-01 Budapestinum
Vexillum Italiae Italia 58 815 463 301 338 Fundator Roma
Vexillum Lettoniae Lettonia 1 842 226 64 589 2004-05-01 Riga
Vexillum Lituaniae Lituania 2 867 725 65 200 2004-05-01 Vilna
Vexillum Portugalli Lusitania 10 467 366 92 225 1986-01-01 Olisipo
Vexillum Luxemburgi Luxemburgum 660 809 2 586 Fundator Luxemburgum
Vexillum Melitae Melita 519 562 316 2004-05-01 Valletta
Vexillum Nederlandiae Nederlandia 17 935 000 41 543 Fundator Amstelodamum
Vexillum Poloniae Polonia 37 766 327 312 685 2004-05-01 Varsovia
Vexillum Romaniae Romania 19 038 098 238 391 2007-01-01 Bucaresta
Vexillum Slovaciae Slovacia 5 460 185 49 035 2004-05-01 Posonium
Vexillum Sloveniae Slovenia 2 116 972 20 273 2004-05-01 Aemona
Vexillum Sueciae Suecia 10 540 886 449 964 1995-01-01 Holmia

Foedera

[recensere | fontem recensere]

Ius Europaeum

[recensere | fontem recensere]
Si plus cognoscere vis, vide etiam Index actuum legiferorum Confoederationis Europaeae.

Historia Iuris Europaei

[recensere | fontem recensere]

Ius Europaeum gradatim ab anno 1992 crescebat. Tum Foedere Mosae Traiecti icto Columnae Confoederationis Europaeae ex primo Communitatibus Europaeis, secundo Communibus consiliis exterorum ac securitatis, tertio Cooperatione publica iuridicaque in rebus criminalibus constitutae sunt. Ab Foedere Amstelodami icto anno 1999 de spatio libertatis, securitatis, iustitiae Unionis Europaeae dicitur. Ius civium confoederationis ubique in confoederatione commeandi, manendi et laborandi in foederibus constitutum et in directivo 2004/38[8] perfectum est. Leges confoederationis imprimis fiunt edictis (quae eo ipso et civitates et cives obstringunt) et directivis (quae civitatibus fines necessarios proponent sed eis optionem instrumentorum concedunt).[9]

Status hodiernus

[recensere | fontem recensere]

Potestates iuris Europaei supra nationes Confoederationis Europaeae multiplices sunt:

  • Consilium Confoederationis Europaeae sententia plurium consentit, ut potestas nationum singularium sodalium contradicendi contrahatur.
  • Parlamento Europaeo supranationali ius participandi legislativum et plenum est, ne sodalium nationum rectiones contra Parlamentum Europaeum ius ponant.
  • Quaedam res executivae primum Commissioni Europaeae attributae sunt, quod independentiam versus sodales nationes ostendit.
  • Iuri Europaeo potestas valde obstricta est: regulationes ius directum sodalium nationum, directiva nationibus sodalibus se directiva haec in ius nationale convertere obligant.

Edictum generale de protectione datorum

[recensere | fontem recensere]

A die 25 mensis Maii 2018 valet edictum (2016/679) generale de protectione datorum, quod existimatur regula protectionis personarum physicarum ad datorum privatorum tractationes motuumque liberorum attinens. Regulae leges undecentum cives recognitionem datorum privatorum suorum recuperari atque simplicius circumiecta iuridicialia fori internationalis reddi petunt, quo fit, ut quicumque sit collectionem datorum apertandus?, basem iuridicialem propositumque gerendus, tempus collectionis nominandus, de transmissione eius foras Confoederationis Europaeae nuntiandus.

Instituta

[recensere | fontem recensere]
Praeses Consilii Europaei Carolus Michel

Septem instituta confoederationis ex articulo XIII Foederis de Confoederatione Europaea constituta sunt:

Consilium Europaeum

[recensere | fontem recensere]
Si plus cognoscere vis, vide etiam Consilium Europaeum.

Consilium Europaeum est summum Confoederationis Europaeae corpus, quod ex 27 ducibus (sive gubernationis sive civitatis) civitatum sociarum nionis una cum praesidibus Consilii Europaei (nunc Carolus Michel) et Commissionis (nunc Ursula de Leyen) constat.

Comissio Europaea

[recensere | fontem recensere]
Si plus cognoscere vis, vide etiam Commissio Europaea.

Commissio Europaea est rectio confoederatiomis. Sedes eius est Bruxellis. Ursula de Leyen munere praesidis fungitur.

Consilium Confoederationis Europaeae

[recensere | fontem recensere]
Si plus cognoscere vis, vide etiam Consilium Confoederatio Europaeae.

Una cum Parlamento Europaeo Consilium Confoederationis Europaeae, sive Consilium ministrorum est pars potestatis legiferae confoederationis.

Parlamentum Europaeum

[recensere | fontem recensere]
Parlamentum Europaeum Bruxellensis
A die 18 Ianuarii 2022 Roberta Metsola Parlamenti Europaei praeses est
Si plus cognoscere vis, vide etiam Parlamentum Europaeum.

Parlamentum Europaeum, vel senatus Europaeus, est parlamentum confoederationis, cui 705 legati sunt, quos cives Europaei suffragio universali eligunt. Una cum Consilio Confoederationis Europaeae Parlamentum Europaeum legiferam unionis potestatem efficit. Cum in Consilio Confoederationis Europaeae sint delegati gubernationum, legati parlamentarii cives Europaeos repraesentant, qui eos elegerunt. Roberta Metsola munere praesidis nunc fungitur.

Argentaria primaria Europaea

[recensere | fontem recensere]
Si plus cognoscere vis, vide etiam Argentaria primaria Europaea.

Argentaria primaria Europaea, cuius sedes est Francofurti ad Moenum, est summa seu media argentaria civitatum, quae euronem monetam publicam introduxerunt. Una cum mediis civitatum sociarum confoederationis argentariis systema format argentariarum Europaearum mediarum. Politicam monetarium harum civitatum administrat et imprimis stabilitatem pretiorum conservare studet. His diebus Christina Lagarde munere praesidis fungitur. Condita est argentaria anno 1998 e Foedere Amstelodami icto.

Curia Confoederationis Europaeae

[recensere | fontem recensere]
Si plus cognoscere vis, vide etiam Curia Confoederationis Europaeae.

Curia Confoederationis Europaeae est iudicium Confoederationis Europaea anno 1952 Luxemburgi creatum, quod omnes res forenses comprehendit. Curiae est praestare, ut leges secundum interpretationes ac praecepta foederum observentur, et ius Europaeum a curiis gentiliciis rogata interpretatur. Discernenda est ab Iudicio Europaeo pro Iuribus Humanis.

Curia Rationum

[recensere | fontem recensere]
Si plus cognoscere vis, vide etiam Curia Rationum.

Curia Rationum anno 1975 Luxemburgi creata quotannis de usu pecuniae confoederationis referre debet. Si res dubiae vel etiam fraudulosae inveniuntur, officio fraudibus prohibendis nomine OLAF traduntur.

Alia instituta magni momenti

[recensere | fontem recensere]
  • Ministerium Europaeum a rebus exteris, mandatum in foedere Olisipone icto (cum legata superior a rebus exteris et de securitate die 1 Decembris 2009 nominata sit) ac rite conditum die 1 Decembris 2010 quod operarios accepit a commissione consilioque die 1 Ianuarii 2011
  • Consilium regionum(en) anno 1992 creatum, cuius sedes est Bruxellis, regiones ac communia in Confoederatione Europaea sita repraesentat.
  • Consilium Europaeum oeconomicum et sociale(en) ab anno 1957 exstat. Ut Consilium oeconomicum et sociale Francicum, quod exemplar fuit, "cives informatos" repraesentare debeat; 344 sodalium eius tertia pars sunt moderatores societatum, tertia pars syndicatus repraesentant, reliqui ceteros greges sive quaestiones societatem attingentes (sicut agriculturam, naturae protectionem et alia).
  • Mediator civium Europaeus(en), cuius sedes est Argentorati, ab anno 1992 omnes querelas de vitiis administrationis ac institutorum Confoederationis Europaeae examinat.
  • Protector datorum Europaeus(en) est magistratus a politicis independens Confoederationis Europaeae, cuius sedes est Bruxellis.
  • Argentaria Europaea pecuniae collocandae(en), cuius sedes est Luxemburgi, anno 1958 creata est. Etiam argentaria a politicis independens est; civitates socias et societates pecuniis dandis adiuvat in operibus, quae Europae utilia sunt sicut in viis construendis aut natura protegenda.
  • Unioni Europaeae nunc etiam est officium nomine INTCEN[10], quod est nucleus officii secreti, cuius sedes est Bruxellis.
  • Edicto anni 2017 Cognitura publica Europaea condita est et ab anno 2021 delicta patrimonium confoederationis laedentia persequetur. Illius sedes Luxemburgi est.

Foedera et rei publicae status

[recensere | fontem recensere]

Formula:Evolutio Confoederationis Europaeae

Linguae

[recensere | fontem recensere]
Si plus cognoscere vis, vide etiam Publicae Confoederationis Europaeae linguae.

Linguae publicae Confoederationis Europaeae sunt viginti quattuor: linguae Anglica, Bohemica vel Cechica, Bulgarica, Croatica, Dacoromanica, Danica, Estonica, Finnica, Francogallica, Graeca, Hibernica, Hispanica, Hungarica, Italica, Lettonica, Lithuanica, Lusitana, Melitensis, Nederlandica, Polonica, Slovaca, Slovena, Suecica, Theodisca. Lingua Latina autem inter linguas publicas non est.

Signa

[recensere | fontem recensere]

Vexillum

[recensere | fontem recensere]
Si plus cognoscere vis, vide etiam Vexillum Europae.
Vexillum Europae

Vexillum Europae est vexillum Confoederationis Europaeae ac Consilii Europae ab anno 1955. In usum Confoederatio Europae confirmatum est anno 1986. A colore caeruleo caelum, dum a duodecim stellis aureis harmonia repraesentatur.

Hymnus

[recensere | fontem recensere]
Si plus cognoscere vis, vide etiam Hymnus Europae.

"Hymnus Europae" est hymnus Confoederationis Europaeae et Consilii Europae. Musica hymni est pars ex ultimo motu symphoniae nonae Ludovici van Beethoven. Dum huic symphoniae verba Friderici Schiller sunt ("Freude, schöner Götterfunken"), hymno Europaeo verba non sunt.

Anno 2003, Petrus Roland et Petrus Diem textum Latinum proposuerunt:

Est Europa nunc unita
et unita maneat;
una in diversitate
pacem mundi augeat.

Semper regant in Europa
fides et iustitia
et libertas populorum
in maiore patria.

Cives, floreat Europa,
opus magnum vocat vos.
Stellae signa sunt in caelo
aurum|aureae, quae iungant nos.


“ Pro litteris tuis, quas Idibus Ianuariis accepi, tibi gratias ago. Magno cum studio hymnum Europae lingua Latina scriptum, legi. Mihi non est ingenium canendi, sed inceptum tuum mihi maxime placet. Spero consilia tua hymni Europae commendandi lingua Latina prospere eventura esse. Vale! ”

—Litterae a praeside Consilii Europaei Hermanus Van Rompuy anno 2010 missae.[11]

Dies Europae

[recensere | fontem recensere]
Si plus cognoscere vis, vide etiam Dies Europae.
Dies Europae Varsoviae, Polonia. Anno 2004 decem civitates Confoederationem Europaeam ingressae sunt, quarum tres olim res publicae Sovieticae et quinque rite sui iuris sed etiam sub dominio Unionis Sovieticae fuerunt.

Die 9 Maii quotannis est commemoratio propositionis Roberti Schuman anno 1950 factae.

Europa mythologica

[recensere | fontem recensere]
Si plus cognoscere vis, vide etiam Europa (mythologia).
Europa et Zeus videntur in Nova et accurata totius Europæ descriptione, quae educta est a Fredericus de Wit anno 1700.

Europa in mythologia Graeca fuit filia Agenoris, Phoenicum regis, et Telephassae (vel secundum alios Argiopes), soror autem Cadmi, Thebarum conditoris. Ex Iove tres filios genuit, Minoen, Rhadamanthum, Sarpedonem.

Cum inter virgines comites in Phoenico litore luderet Europa, Zeus/Iuppiter eam conspexit ac statim pulchritudine formae exarsit. Tum, ne a Iunone/Hera uxore vel a quoquam alio agnosceretur, in tauri albi speciem auratis cornibus sese transfiguravit et gregi regio sese immiscuit: sic ad virgines accessit. Europa primo timida, mox forma et blanditiis tauri placata, ita confidens facta est ut, cornibus adprehensis, in tergum consederit. Praeda potitus Iuppiter eam trans mare in Cretam portavit, ubi Europam stupravit. Ex quo concubitu tres clarissimi filii nati sunt. Cur ab ea una ex quinque partibus orbis nominata sit, non liquet.

Europa rapta, iussu patris quattuor fratres eam per orbem frustra quaesiverunt et nova regna condiderunt: Cadmus, qui Thebas condidit; Cilix, qui nomen suum Ciliciae dedit; Phoenix, a quo Punici et Phoenices dicti; Phineus, qui rex in Thracia factus est.

Sententia

[recensere | fontem recensere]

Sententia Unionis Europaeae est In varietate concordia.

Nexus interni

Notae

[recensere | fontem recensere]
Porta Unionis
Europaeae
  1. ↑ "Britannia ā Confoederātiōne Eurōpaeā dēsciscētur" apud Nuntii Latini.
  2. ↑ "EU institutions and other bodies".
  3. ↑ "Conditions for membership." Europae situs publicus.
  4. ↑ "The Greenland Treaty of 1985". The European Union and Greenland. Greenland Home Rule Government.
  5. ↑ Resolutio Consilii Europaei (UE) 2010/718 de die 29 Octobris 2010 qua modificatur status insulae Sancti Bartholomaei quod attinet ad Confoederationem Europaeam.
  6. ↑ Georgius Valay, La Communauté économique européenne et les pays du Maghreb, in Revue de l'Occident musulman et de la Méditerranée, anno 1966, num. 2, pag. 199.
  7. ↑ Articulus 50 foederis de Confoederatione Europaea.
  8. ↑ Directivum 2004/38/CE Parlamenti Europaei Consiliique de die 29 Aprilis 2004 de iure civium Unionis et familiarium eorum libere commeandi et manendi in territorio civitatum sociarum, Edicti (COE) 1612/68 emendandi et Directivorum 64/221/COE, 68/360/COE, 72/194/COE, 73/148/COE, 75/34/COE, 75/35/COE, 90/364/COE, 90/365/COE et 93/96/COE abrogandorum;
    auctoritas legum in SOE: Resolutio Collegii communis SOE 158/2007 de die 7 Decembris 2007 appendicis V (de libero commeatu operariorum) et appendicis VIII (de iure considendi) ad foedus SOE emendandarum.
  9. ↑ Articulus 288 Foederis de operatione Confoederationis Europaeae.
  10. ↑ Anglice plene EU Intelligence and Situation Centre; vide hic.
  11. ↑ www.hymnus-europae.at: Epistula Praesidis Consilii Europaei.

Bibliographia

[recensere | fontem recensere]
  • Archer, Clive. 2008. The European Union. Londinii et Novi Eboraci: Routledge. ISBN 9780415370127.
  • Bieling, Hans-Jürgen 2010. Die Globalisierungs- und Weltordnungspolitik der Europäischen Union. Wiesbaden: VS-Verlag.
  • Bindi, Federiga, et Irina Angelescu, edd. 2012. The Foreign Policy of the European Union: Assessing Europe's Role in the World. Vasingtoniae: Brookings Institution Press. ISBN 9780815722526.
  • Dauses, Manfred A., ed. 2009. Handbuch des EU-Wirtschaftsrechts, ed vicesima quarta. Monaci: Beck. ISBN 978-3-406-44100-4.
  • Hartmann, Jürgen. 2009. Das politische System der Europäischen Union: Eine Einführung, ed. secunda. Francofurti ad Moenium: Campus. ISBN 978-3-593-39025-3.
  • Hubac, Camille. 2012. L'Union européenne: des clès pour comprendre. Lutetiae: Argos. ISBN 9782366140002.
  • Kaina, Viktoria. 2009. Wir in Europa. Kollektive Identität und Demokratie in der Europäischen Union. Wiesbaden: VS Verlag. ISBN 978-3-531-16361-1.
  • Keiler, Stephan, et Christoph Grumböck, edd. 2006. EuGH-Judikatur aktuell. Vindobonae: Linde. ISBN 3-7073-0606-2
  • Lambach, Philipp, et Christoph Schieble. 2007. EU Concours. Leitfaden zur Europäischen Union, ed. secunda. Berolini: ViaEurope. ISBN 3-939938-00-9.
  • Lehberger, Carolin, et Luitpold Rampeltshammer, edd. 2012. Einfluss der Europäischen Union auf die Gestaltung der Arbeitswelt. Saarbrücken: Universaar. ISBN 9783862230655.
  • Morganti, Adolfo, ed. 2012. Europa: il ritorno dei piccoli stati: autonomie, piccole patrie, processi di sussidiarietà. Rimini: Il cerchio. ISBN 9788884743336.
  • Neyer, Jürgen. 2012. The Justification of Europe: A Political Theory of Supranational Integration. Oxoniae: Oxford University Press. ISBN 9780199641246.
  • Tausch, Arno. 2011. Globalisierung und die Zukunft der Eu-2020-Strategie (Globalization and the Future of the EU-2020 Strategy). In interrete apud SSRN: Abstractum. Etiam DOI.
  • Thiele, Alexander. 2006. Grundriss Europarecht, ed. quinta. Altenbergae: Niederle Media. ISBN 3-9806932-2-8.
  • Tömmel, Ingeborg. 2008. Das politische System der EU, ed. tertia. Monaci: Oldenbourg. ISBN 978-3-486-58547-6.
  • Weidenfeld, Werner, et Wolfgang Wessels, edd. 2006. Europa von A bis Z, ed. nona. Schriftenreihe der BPB, vol. 393. Bonnae: Bundeszentrale für politische Bildung. ISBN 3-89331-475-X.
  • Wessels, Wolfgang. 2008. Das politische System der Europäischen Union. Aquis Mattiacis. ISBN 3-8100-4065-7.
  • Zimmermann, Hubert, et Andreas Dür, edd. 2012. Key Controversies in European Integration. Novi Eboraci: Palgrave Macmillan. ISBN 9781137006158.

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]
Lege Συνωμοσία τῆς Εὐρωπαϊκής ("Unio Europaea") apud Vicipaediam lingua Graeca antiqua scriptam
Vicimedia Communia plura habent quae ad Unionem Europaeam spectant.
De Unione Europaea
Praecursores

Communitates (Communitas carbonis et chalybis · Communitas oeconomica)

Instituta

Consilium Europaeum · Commissio · Consilium · Parlamentum · Argentaria primaria · Curia · Curia rationum

Comitia

Anni 1979 · Anni 2014 · Anni 2019

Signa

Dies Europae · Europa et taurus · Hymnus · Vexillum

Varia

Euro · Linguae · Index linguarum in isdem linguis notatarum · Societas Europaea · Societas privata Europaea · Societas Cooperativa Europaea · Eurostat · Life · Praemium Sacharov · Ministerium a rebus exteris · Officium vigilum · Schola Europaea · Ducatus aërinavigationis · Index actuum legiferorum Unionis Europaeae

Rei publicae status

Charta de iuribus fundamentalibus · Foedus Romae ictum (Foedus de operatione Unionis) · Foedus Traiecti Mosae ictum (Foedus de Unione)

Emendationes

Foedus Bruxellis ictum · Foedus Parisiis ictum · Foedus Schengis ictum · Actus unicus Europaeus · Foedus Amstelodami ictum · Foedus Nicaeae ictum · Foedus Olisipone ictum

Integratio Europaea

Benelux · Civitas Unita · Consilium Europae · Consilium terrarum septentrionalium · Conventus Balticus · Consociatio Europaea liberi commercii · Grex Vissegradensis · GUAM · Organizatio Cooperationis Oeconomicae Ponti Euxini · Pactio liberi commercii Europae centralis · Spatium oeconomicum Europaeum · Spatium peregrinationis commune · Unio Europaea · Unio telonialis Unionis Europaeae · Zona euronis · Zona Schengensis


Receptum de "https://la.wikipedia.org/w/index.php?title=Unio_Europaea&oldid=3886819"